گرد گلزار رخ توست غبار خط ریحان چو نگارین خط تذهیب به دیباچه ی قرآن ای لبت آیه ی رحمت دهنت نقطه ی ایمان هان نه خال است و زنخدان و سر و زلف پریشان که دل اهل نظر برد که سری است خدایی تا فکند م به سر کوی وفا رخت اقامت عمر بی دوست ندامت شدو با دوست غرامت سروجان وزر جاهم همه گو رو به سلامت عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت همه سهل است تحمل نکنم بار جدایی...